D(o)ramy

Archiwum

Odchudzanie brzucha

Czyli po naszemu- seriale aktorskie.
Wiadomo, jeśli idzie o seriale, Japonia słynie z animców, ale nie ma sie czego wstydzić, jeśli idzie o dramy (spotkałam się też z nazwą "doramy", kwestia gustu).
Osobiście zaczęłam bardzo ambitnie, bo aż od ekranizacji mangi o obrzydliwej kresce, Hana Yori Dango. Taka telenowela, ona kocha dwóch, dwóch kocha ją, oni sa kumplami i tragedia z dramatem. Ale obejrzałam ciurkiem oba sezony _^_
Potem poszło już z bańki, Yamada Tarou no Monogatari o chłopaku z mega biednej rodziny w szkole dla mega bogatych i do tego jeszcze dziewczyna z obsesją "tama no koshi" (bogatego wyjścia za mąż)- serial bardzo sympatyczny i dla relaksu obejrzeć można jak najbardziej.
Great Teacher Onizuka- klasa sama w sobie, must see i mój ideał faceta w 12 świetnych odcinkach.
Maou przetrawiłam tylko pierwszy odcinek, znudził mnie niesamowicie: detektyw z wydziału zabójstw dostaje tajemniczą kartę tarota symbolizującą karę za grzechy z przeszłości i próbuje znaleźć nadawcę, który jest jednocześnie zabójcą w sprawach, które nasz detektyw prowadzi. Coś mniej więcej tak.
Kurosagi odpaliłam wczoraj o ok. 18.30, a skończyłam oglądać o ok. 3.00 w nocy. Młodzieniec o nazwisku Kurosaki stracił rodzinę w wyniku ogromnych strat finansowych, jakie poniósł jego ojciec, który padł ofiarą naciągaczy. Teraz, jako Kurosagi, chłopak oszukuje oszustów, by odzyskać pieniądze wyłudzone od nieświadomych ludzi. Czekam, aż dorwę kinówkę :) (chociaż zdaję sobie sprawę, że może być z tego niezły szajs)
Jest jeszcze przemiłe Nobuta wo Produce, w której nieśmiała do granic absurdalności dziewczyna wpada w łapy dwóch gości, którzy postanawiają ją "wyprodukować" i zrobić z niej najbardziej popularna w szkole osobę. Brzmi sztampowo i jak niejeden amerykański film o nastolatkach, ale ten jest inny- Nobuko aka Nobuta nie ma być symbolem seksu, ale stać się po prostu lubianą, co bohaterowie starają się osiągnąć na różne sposoby. (*cmok*) Kon!
Najdziwniejsze było do tej pory Kimi wa Petto- karierowiczka Iwaya znajduje przed domem rannego, nieprzytomnego chłopaka w... kartonie. Coś w niej pęka i zabiera go do mieszkania. Ponieważ chłopak, kiedy odzyskuje siły i przytomność nie potrafi zamknąć jadaczki i batrdzo prosi, żeby mógł zostać troche dłużej, bohaterka, po złośliwości, zgadza się na to, żeby u niej pomieszkał pod warunkiem, że... będzie jej zwierzątkiem _^_ Oczywiście dowiadujemy się, że twarda Iwaya ma po prostu problemy z samotnością, a Momo, jak nazwała nowego "towarzysza", to taka dogoterapia. Naturalnie rzeczy zaczynają się komplikować, bo byłoby za prosto ;) Fabuła absurdalna, ale kiedy o tym zapomnieć naprawdę miłe i sympatyczne, a nawet dające do myślenia pod względem tematu samotności współczesnego człowieka- co ładnie wykłada bohaterce nieco szurnięty psycholog, którego się radzi.

Tak, naoglądałam się, oj naoglądałam :lol: Ale nie żałuję ani chwili, bo Japończycy prowadzą historie nieco inaczej, niż te, do których przyzwyczajają nas seriale zza oceanu (albo, o Boże, rodzime).
Polecam tym, którzy jeszcze nie mieli styczności, a tych, co znają i lubią zachęcam do reklamowania tutaj tytułów (albo odradzania ;) ).

:)

Za GTO miałem się nie brać, ale po takiej zachęcie chyba jednak się skuszę :tak: Co prawda będzie mi brakowało wyrazów twarzy z anime, o których bez poważnej ingerencji chirurga człowiek nie ma co marzyć, ale co tam.

Bierz śmiało, Uuk, aktorzy dają rade ^_^

Za GTO miałem się nie brać, ale po takiej zachęcie chyba jednak się skuszę :tak: Co prawda będzie mi brakowało wyrazów twarzy z anime, o których bez poważnej ingerencji chirurga człowiek nie ma co marzyć, ale co tam.
To się zdziwisz, bo z tego co czytałem, to Onizuka w anime te miny ma właśnie po aktorze z dramy ;)

Ja jak na razie oglądałem tylko Sumire 16 sai. Serial na podstawie mangi o szesnastolatce, która przepisuje się do pewnego liceum, gdzie niestety koledzy i koleżanki na samym początku jej nie akceptują. I w sumie mają jeden powód - Sumire jest wielką marionetką, którą kontroluje zawsze stojący za nią animator :lol: Mimo trudności dostania wersji z subami (ja oglądałem bez XD) da się to i owo zrozumieć, a resztę wyciągnąć z kontekstu i nieźle się przy tym uśmiać :)

Ok, obczajone następne tytuły.

Hana Kimi(nie mylić z Hana Yori Dango; pełny tytul brzmi Hanazakari no Kimitachi e, ale kto by to zapamietał :angel: ) opowiada o dziewczynie, Ashiya Mizuki, która w przebraniu chłopaka wstępuje do męskiego liceum, by zmusić swojego idola, Sano Izumi, aby powrócił do sportu (był mistrzem juniorów skoków wzwyż; kiedy doznał kontuzji przestał skakać). Oczywiście nie tylko tym serial stoi, dostajemy w bonusie lokatorów trzech akademików i ich przywódców, którzy nieustannie ze sobą rywalizują w coraz to głupszych turniejach i konkursach (często organizowanych przez dyrektorkę szkoły). Chłopaki pomysłów na zwycięstwo mają co nie miara i oglądanie ich zmagań przyprawia o szczękopad. Komu nie przeszkadza przerabianie ich wygłupów na styl mangowo/ anime`owy (nie, te akcje nie są rysowane, ale oddane w ten sposób: skoki na trzy metry, pojawiające się płatki róż, czy pioruny- zwiastuny ciemnych mocy opętujących głowę trzeciego akademika*)

*szczególnie lubi go brać w posiadanie szatan z "Egzorcysty"...

Drugim tytułem jest Orange Days, typowe romansidełko, ale sympatyczne i sytuacje, w które wplątują sie bohaterowie nie są tak przegięte, jak w większości telenowel. Kai Yuuki, główny bohater, jest na ostatnim roku studiów psychologii społecznej i próbuje znaleźć pracę, która da mu start w życiu. Kiedy wraca z jednej z rozmów kwalifikacyjnych, na terenie kampusu zostaje jedynym widzem "koncertu" pięknej skrzypaczki, Sae Hagio. Pomimo pięknej gry i wyglądu, dziewczyna jest raczej złośliwa i nieprzyjemna w obyciu... z pozoru. Okazuje się, że od czterech lat jest nie(do)słysząca, nie mówi i obawia sie kontaktu z ludźmi. Na domiar złego, w wyniku głupiego nieporozumienia, to Kai ląduje na randce z Sae zamiast jego przyjaciela, który ja zaprosił. I tak sie zaczęło :)

No i najważniejsze- Stand Up!!, komedia o czwórce przyjaciół, którzy dowiadują się, że... sa ostatnimi prawiczkami w całej szkole ( :shock: :lol: ). Ponieważ nadeszło lato, postanawiają się pozbyć swojego problemu. Na zmianę z byciem czlonkami Klubu Ochrony Dziewictwa (hasło: "PURITY!"), który zakłada najbardziej zdesperowany Udayan. W dodatku do miasta wraca ich miłość z dzieciństwa, Chie, która zawsze kręci się w pobliżu. Tak oto chłopaki stają przed problemem: dziewiczyć czy roz-dziewiczyć. No i są jeszcze rodzice- fanatyczny komitet sąsiedzki...
Zabawne sytuacje, świetni bohaterowie (no... może poza Shou i Chie... przynajmniej mnie do gustu najmniej przypadli), klimat wakacji... :)

A w tej chwili oglądam sobie kinówkę GTO, ale jakoś powiewa nudą. Niby Onizuka taki, jak zawsze, dzieciaki z problemami, ale mimo wszystko coś tam nie gra i sprawia, że nie trudno sie oderwać. Szkoda :(